تاریخ انتشار 1401/10/25 – نوشته شده توسط میثم حمیدی
طبقه بندی فلرها بر دو مبنا صورت می‌گیرد:
- طبقه بندي فلرها بر اساس ارتفاع
مبناي اول، ارتفاع تیپ فلر از سطح زمین است. در این مبنا، دو نوع فلر وجود دارد، یکي فلر مرتفع و دیگري فلر زمیني یـا محفظه‌اي.
الف) فلر مرتفع
فلر مرتفع قسمتي ضروري از اجزاي پالایشگاه است که به دلایل ایمني نصب و مورد استفاده قرار ميگیرد. زیرا مي‌تواند پس از سوزاندن آسان بخارات سمي حاصل از فرآیندها آنها را به نقاط دور دست منتقل نماید. اما فلر زمیني براي سوزاندن حجم کم اما پیوسته از گازهاي تخلیه کاربرد دارد. قیمت این نوع فلر حدود 7 تا 10 برابر فلر مرتفع با همان ظرفیت است.
در این نوع فلر، طراحي براساس حداکثر جریان مواد قابل احتراق و حداکثر میزان مجاز تشعشعات حاصل از احتراق است. معمولاً این نوع فلر، بلندترین دستگاه در منطقه عملیاتي است و قابل رویت است. در این فلر جهت جلوگیري از دودکردن، بخار آب تزریق مي‌شود و این تزریق موجــب ایجاد سر و صدا مي‌شود. مقدار سر و صدا در تیپ فلر تا 140 دسی‌بل است. معمولاً تلاش مي‌شــود با کاهش تزریق بخار مقدار سر و صدا در مرز ناحیه شعله از 85 دسی‌بل تجاوز نکند ولي کاهش بخار از طرفي موجب تولید دود ميگردد.
ب) فلر زمیني یا محفظه‌اي
فلرهاي زمیني هنگامي به کار گرفته مي‌شوند که نیاز به مخفي نمودن شعله فلر وجود دارد. اما فلرهاي مرتفع به دلیل قابلیت جابجایي حجم قابل توجهی از گازها با توجیه فني و اقتصادي کافي استفاده مي‌شوند. در برخي موارد پالایشگاه ممکن است هر دو نوع فلر را دارا باشد. در چنین مواقعي فلر زمیني براي سوزاندن حجم کم اما پیوسته از گازهاي تخلیه کاربرد دارد. در جدول روبرو این دو نوع فلر با یکدیگر مقایسه شده‌اند. این فلر نیازي به بخار آب یا هواي کمکي ندارد و عمل احتراق در محفظه احتراق صورت ميگیرد و شعله در داخل محفظه است، بنابرایـن تشعشعات به خارج سرایت نميکنند و چون بخاري تزریق نميگردد سر و صدایي ایجاد نمي‌شود. در تیپ فلر میزان سر و صدا حدود 95 دسی‌بل و در فاصله 6 متری از پائین شعله، میزان سر و صدا بـه 80 دسی‌بل می‌رسد، بنابراین این فلر را مي‌تـوان داخل مراکز عملیاتي نصب نمود.
استفاده از گرماي شعله در محفظه احتراق براي ایجاد مکش طبیعي جریان هوا موجب ميگردد که به هواي کمکي نیازي نباشد قیمت این نوع فلر حدوداً 7 تا 10 برابر فلر مرتفع با همان ظرفیت است.
- طبقه بندي فلرها بر اساس عامل اختلاط
مبنــاي دوم دسته بندي فلرها، استفاده از یک عامل بیروني براي ایجاد اختلاط در تیپ فلر است که بر این اساس فلرها با عامل اختلاط کننده بخار، فلر با عامل اختلاط کننده هوا، فلر با عامل اختلاط کننده فشار و فلر بدون عامل اختلاط کننده طبقه بندي مي‌شوند.
الف) فلر با عامل اختلاط کننده بخار
ایـن نـوع فلر جهت بهسوزی گاز خروجی از تیپ، بخار شلیک می‌شود. در میان سایر فلرها، این نوع فلر از فراواني برخـوردار بوده و در اکثر پالایشگاهها و صنایع شیمیایي از این نمونه نصب مي‌شـود. در این فلر جهت اطمینـان از تامین هواي کافي و اختلاط خوب هوا بـا گازهاي سوختني یک جریان بخار بـه ناحیه احتراق تزریق ميگردد. تزریق بخار موجب افزایش آشفتگي براي اختلاط بهتر و وارد کردن هوا به شعله ميگردد.
اختلاط خوب موجب کاهش تولید دود ميگردد. بخار مانند کاتالیست عمل کرده و دماي ناحیه احتراق را به واسطه رقیق کردن و ایجاد آشفتگي پائین مي‌آورد. و همچنین تزریق بخار موجب ميگردد عمل اکسیداسـیون زمان بیشتري طول بکشد و تجزیه مواد هیدروکربني حداقل گردد.
ب) فلر با عامل اختلاط کننده هوا
در این نوع فلر از جریان هوا براي تامین هواي مورد نیاز و نیز عامل اختلاط استفاده مي‌شود. تیپ ایـن نوع فلر به شکل تار عنکبوت با روزنه‌هاي کوچک است که در قسمت داخلي و بالاي یک لوله فولادي قرار ميگیرد حداقل قطر لازم براي این لوله فولادي نیم متر (2 فوت) اسـت. هوا از انتهاي لوله توسط یک دمنده تامین ميگردد و میزان هوا توسط سرعت دمنده تنظیم مي‌شود. مهمترین مزیـت این فلر، عدم نیاز به بخار در مکانهایي است که بخار در دسترس نیست. از عیوب اصلي این نوع فلر این است که براي حجم زیاد گاز، مقرون به صرفه نیست.
د) فلر بدون عامل اختلاط
چنانکه از نام این فلر مشخص است، عامل اختلاط کننده هوا و سوخت در آن استفاده نمي‌شود. استفاده این فلر براي گازهایي است که آنتالپي کي دارند و نسبت کربن به هیدروژن آنها کوچک باشد. این گازها به آساني و بدون دود مي‌سوزند و براي احتراق کامل نیاز به هواي کمي دارند. همچنیـن دماي حاصل از احتراق آنها پائین و واکنش‌هاي کراکینگ در آنها حداقل است…
جهت مطالعه بیشتر فایل PDF را دانلود نمایید…
دانلود فایل PDF
